Waar Geluk Ook Zit

Geluk zit in hele kleine dingen, zeggen ze weleens. Vanmorgen, op de weg naar de crèche van mijn dochter viel mijn oog niet geheel ontoevallig op het Feyenoordlogo. Nu heeft mijn oog wel vaker de neiging daar op te vallen, maar wanneer dit Feyenoordlogo zich in het Centrum van Amsterdam bevindt, ben ik plaatsvervangend trots. Op de humor van degene die één van zijn overgebleven stickertjes uit zijn Albert Heyncollectie op het grote bord heeft geplakt dat door de gemeente is neergezet. Gers, zouden we in Rotterdam zeggen.

En verder? Weinig nieuws onder de zon. Er wordt een wedstrijd gespeeld, verloren en we hopen weer eens dat het goed zal komen. En daarmee bedoel ik: dat we Europees Voetbal mogen gaan spelen in het aanstaande seizoen. Maar tegelijkertijd besef ik me dat de kans daarop even groot is als dat Yolanthe Volendam dit weekend met een bezoek fêteert. Twee wedstrijden achter elkaar van NAC winnen en vervolgens twee keer winnen in de Euroborg. Winnen van FC Groningen, dat is Feyenoord de laatste vijfmaal in competitieverband (en tweemaal in de play-offs van 2007) niet gelukt. En dan, in het uitzonderlijke geval dat dit mocht lukken en ‘we’ deze zomer achtereenvolgens Örebro, Partizan Tirana en Trabzonspor in zes heroïsche gevechten over leggen, stranden we jammerlijk in het stadion van Toulouse FC.

Voor de optimistische lezers onder u, een mooier koekie kan ik er niet van bakken. Zo treurig gestemd raak je nu eenmaal van het horen van het hoopgevende nieuws dat de gesprekken met de investeerders definitief gestaakt zijn. Dat de lange periode van vruchteloos overleg op een fiasco zou uitlopen, was te voorzien. Natuurlijk wil Michel Perridon value for money. In de winterstop van het gedenkwaardig slechte seizoen onder trainer Gullit trok hij immers al zijn beurs om versterking (dat waren Hofs, Gibbs en Östlund niet, maar dat terzijde) mede te financieren. Filantropisch ingesteld is geen enkele zakenman, zij willen hun overschot aan snelverdiend geld investeren in macht. De voorzitter van de Raad van Commissarissen zou dat toch ook moeten weten. Anders gezegd: waarom Van Well na maandenlang onderhandelen een verschil van inzicht over rechten en zekerheden die investeerders zouden krijgen als oorzaak aanvoert, is mij een volstrekt raadsel.

Van Well roept er met droge ogen achteraan dat er – ik citeer- …’meer wegen zijn die naar Rome lopen’. Ik mag toch hopen dat deze wegen al door hem en de directie bewandeld zijn. Lees: dat er een alternatief plan klaarligt dat in de loop van de volgende week wordt gepresenteerd. Geluk zit ook in hele grote dingen, vraag dat maar aan Michel Perridon.