Hugo, iets positiever graag!

Hugo Borst is vrij resoluut over de kansen van Feyenoord in het seizoen 2009-2010. Hij ziet de club het linkerrijtje niet halen. Op basis van de meest recente eindklasseringen (zesde, zevende, zevende) en de doodzieke staat waarin de club verkeert is die gedachte allerminst vreemd. Sinds het vertrek van Dirk Kuijt is de vrije val ingezet, zowel sportief als financieel en ik kan me slechts één moment herinneren dat het zo liederlijk slecht was als nu: twintig jaar geleden. Feyenoord was op sterven na dood en er werd er een lading ervaren spelers (Metgod, Lokhoff, Keur, Smolarek, Brands en Van Geel) aangetrokken die het team geen haar beter maakten. Het voetbal was niet om aan te gluren en de sponsor verdween noodgedwongen van de shirts. Uiteindelijk werd de weg naar boven gevonden, aan de hand van een middenvelder met een rood-wit clubhart. Je ziet, toeval of niet, de geschiedenis herhaalt zich. Daarom heb ik er vertouwen in dat Feyenoord het volgend seizoen hoger eindigt dat de afgelopen jaren. Als verstokte fan ontwikkel je nu eenmaal een talent om aanknopingspunten voor ijdele hoop te creëren.

Natuurlijk vormen toevalligheden geen solide basis voor een hogere eindklassering. Slechts één ding telt en dat is goed materiaal, gesmeed in een team. Noem me naïef, maar ook na anderhalf jaar vloeken geloof ik dat er in de huidige selectie meer dan voldoende kwaliteit en potentieel zit.
Mario Been zal aanstaande zondagavond hetzelfde zeggen, als hij naast Hugo in de NOS-studio zit. Eerst moet hij de vraag pareren waarom Fernandez is gekocht. Been zal dan rustig uitleggen dat hij de beste rechtsback van de Nederlandse velden is en dat Feyenoord die nodig heeft, omdat die positie sinds Emerton niet meer fatsoenlijk is ingevuld.

Vervolgens bedient Mario zich van het voetbalcliché (want die zijn altijd waar) van de nieuwe trainer. Vanaf de eerste training begint iedereen op weer op nul: niemand is zeker van een basisplaats. Daarmee wordt het denkbaar dat het bijkans failliete Feyenoord volgend seizoen de duurste reservebank uit de Eredivisie heeft. Naast Van Dijk en Erasmus zitten Makaay, Hofland, De Cler en Landzaat. Gewoon, omdat ze alleen goed genoeg zijn bij noodgevallen. (Al is dat bij De Cler ernstig te betwijfelen gezien zijn laatste optredens). Met een opstelling Mulder-Van Bronckhorst-Vlaar-Bahia-Fernandez-Fer-El Ahmadi-De Guzman-Wijnaldum-Biseswar-Tomasson kun je gewoon meedoen met de eerste zes, waarom niet? En heb ik het nog niet eens over de door Been ontworpen tandem Bruins-Slory. De nieuwe trainer is de enige die zijn twee voormalige pupillen weer uit het diepe moeras van vormverlies kan halen.

Nogmaals: Ik geloof erin, slechter dan afgelopen jaar, dat gaat gewoon niet gebeuren. Hugo Borst, mag ik je via deze weg uitdagen voor een weddenschap? Als Feyenoord in 2010 lager dan de zesde plaats eindigt, dan kom ik persoonlijk een hele dure fles drank bij je thuis afleveren.

Waar Geluk Ook Zit

Geluk zit in hele kleine dingen, zeggen ze weleens. Vanmorgen, op de weg naar de crèche van mijn dochter viel mijn oog niet geheel ontoevallig op het Feyenoordlogo. Nu heeft mijn oog wel vaker de neiging daar op te vallen, maar wanneer dit Feyenoordlogo zich in het Centrum van Amsterdam bevindt, ben ik plaatsvervangend trots. Op de humor van degene die één van zijn overgebleven stickertjes uit zijn Albert Heyncollectie op het grote bord heeft geplakt dat door de gemeente is neergezet. Gers, zouden we in Rotterdam zeggen.

En verder? Weinig nieuws onder de zon. Er wordt een wedstrijd gespeeld, verloren en we hopen weer eens dat het goed zal komen. En daarmee bedoel ik: dat we Europees Voetbal mogen gaan spelen in het aanstaande seizoen. Maar tegelijkertijd besef ik me dat de kans daarop even groot is als dat Yolanthe Volendam dit weekend met een bezoek fêteert. Twee wedstrijden achter elkaar van NAC winnen en vervolgens twee keer winnen in de Euroborg. Winnen van FC Groningen, dat is Feyenoord de laatste vijfmaal in competitieverband (en tweemaal in de play-offs van 2007) niet gelukt. En dan, in het uitzonderlijke geval dat dit mocht lukken en ‘we’ deze zomer achtereenvolgens Örebro, Partizan Tirana en Trabzonspor in zes heroïsche gevechten over leggen, stranden we jammerlijk in het stadion van Toulouse FC.

Voor de optimistische lezers onder u, een mooier koekie kan ik er niet van bakken. Zo treurig gestemd raak je nu eenmaal van het horen van het hoopgevende nieuws dat de gesprekken met de investeerders definitief gestaakt zijn. Dat de lange periode van vruchteloos overleg op een fiasco zou uitlopen, was te voorzien. Natuurlijk wil Michel Perridon value for money. In de winterstop van het gedenkwaardig slechte seizoen onder trainer Gullit trok hij immers al zijn beurs om versterking (dat waren Hofs, Gibbs en Östlund niet, maar dat terzijde) mede te financieren. Filantropisch ingesteld is geen enkele zakenman, zij willen hun overschot aan snelverdiend geld investeren in macht. De voorzitter van de Raad van Commissarissen zou dat toch ook moeten weten. Anders gezegd: waarom Van Well na maandenlang onderhandelen een verschil van inzicht over rechten en zekerheden die investeerders zouden krijgen als oorzaak aanvoert, is mij een volstrekt raadsel.

Van Well roept er met droge ogen achteraan dat er – ik citeer- …’meer wegen zijn die naar Rome lopen’. Ik mag toch hopen dat deze wegen al door hem en de directie bewandeld zijn. Lees: dat er een alternatief plan klaarligt dat in de loop van de volgende week wordt gepresenteerd. Geluk zit ook in hele grote dingen, vraag dat maar aan Michel Perridon.

Waarom de scheids alles aan Meijer moet geven

Donderdagavond, de telefoon rinkelt in Huize Blom. Kevin neemt op en hoort collega Vink aan de andere kant van de lijn zijn naam roepen. Collega Vink heeft er flink de pé in. Door een stomme beslissing die hij de zondag ervoor in Limburg maakte, heeft hij het ooit zo trotse Roda JC eigenhandig aan de rand van de afgrond gebracht. Hij slaapt er al dagen niet van. Niet in de laatste plaats omdat zijn antwoordapparaat is volgelispeld door voetbalsupporters.

Na drie keer luisteren kon hij uit het onverstaanbare gereutel opmaken dat het over zijn hoofd ging. Die zou er namelijk zondagavond 10 mei afliggen. Kevin onderbreekt zijn inmiddels emotioneel sprekende collega. Hij begrijpt de clou en zal doen wat mogelijk is. Pieter belooft op zijn beurt om bij zijn wedstrijd op een gelijkspelletje te mikken, dan komt alles toch nog goed. Tot slot bedankt hij Kevin en stelt bij een goed einde zijn vrouw, zijn auto en zijn Portugese vakantiehuis de hele zomer gratis ter beschikking.

Inmiddels weten we dat Kevin zich keurig van zijn taak kweet en straks een topzomer heeft (al moet ik bekennen dat ik mevrouw Vink nog nooit zag). En dat samen met een seizoenskaart voor het leven in het Parkstadion, een Vip-arrangementje in Motel Kerkrade in februari, drie bontjassen, vijf repen chocola en de wedstrijdbal.

Maar het was natuurlijk niet alleen Blom die Feyenoord zondag dwarslag (ook Roda werd door hem overigens benadeeld). De dwarsligger was, zoals het gros van de wedstrijden deze jaargang, de deken van lamlendigheid. Die suffe lap, die het team verhinderd om fris de bal rond te spelen. Of gewoon, zoals dat hoort in ieder eigen stadion, de nummer laatst met pressiespel continu onder druk houden. Maar nee, dat bleek teveel gevraagd en eigenlijk was het misschien wel vreemder geweest als dit potje gewoon met 3-0 gewonnen zou worden. Want gewoon is niets dit seizoen, dat in mineur begon, dooretterde, een kleine opleving kende en eind mei gewoon een anticlimax kan opleveren. Waarom niet?


Dan Gerard Meijer. Mooie man, die bij Studio Sport de man met de grootste zonnebril van Rotterdam en omstreken genoemd werd. Dat is terecht, maar doet zwaar onrecht aan Meijer’s staat van dienst. Maar dat kan Tommie weer niet weten, in Almelo doen ze niet aan dat soort fratsen, laat staan vervolgens handdoekzwaaiend in een helikopter stappen. Meijer kreeg de publieke buiging die hem na een halve eeuw sleuren, knijpen en smeren meer dan toekomt, maar toch schaam ik me een beetje. Om de gouden handdruk die hij kreeg: een reischeque van duizend euro. De goede man heeft in zijn (aanzienlijk) werkende leven geen pensioen kunnen/mogen opbouwen en die geef je een handje, een rug (geef ‘m dan een meijer, da’s pas humor) en stel je wat pr-schnabbels in het vooruitzicht?! Dat ga je toch niet menen, Feyenoord? Foei! En Kevin Blom: al je cadeautjes aan ome Gerard geven!

Dat het ook slechter kan

‘In Januari had niemand het voor mogelijk gehouden dat we zevende zouden worden’ zei Gio na afloop van het gelijke spel in Utrecht. Een zin die precies een jaar eerder ook uitgesproken had kunnen worden. Toen stond Feyenoord in januari overigens geen twaalfde, maar bovenaan. Alles is relatief in de voetballerij, zeker als je bedenkt dat het allemaal nog zoveel slechter had gekund.

1, hoe het er slechter had kunnen uitzien: In een echte Erop-of-eronder-wedstrijd (of één van de andere honderden clichéachtige benamingen die er voor het potje zijn dat zondag in De Galgenwaard werd gespeeld) is het geen schande om een punt over te houden bij een concurrent. Het is pure winst (en pure noodzaak) dat kwalificatie voor Europees voetbal nog in het vizier is.
2, wie er nog slechter uitzag: Bij Utrecht stond er eentje in de spits die al drie jaar niet heeft gescoord. Dat zegt zelfs Tim de Cler hem niet na. Het goede nieuws is dat de naam Skoubo nog niet in verband is gebracht met Feyenoord. Voor hen die jonger zijn dan 25: in de jaren tachtig was deze gozer als nieuwe spits in Rotterdam-Zuid binnengehaald.
3, met wie het hopelijk niet veel slechter kan, ofwel nog steeds geen schim is van zichzelf. Bekijk de DVD van het vorig seizoen en ontdek dat de echte Luigi Bruins het afgelopen geen moment is opgestaan. Ik hoop van harte dat met de komst van zijn ontdekker de magie terugkeert in de benen van Luigi. Na dit jaar kan er slechts een dubbelDVD worden uitgebracht met de titel ‘Bruins Balverlies’.
4, waarin blijkt dat verliezen verschillende gradaties kent. Feyenoord verloor dit seizoen twaalf keer, met als dieptepunten de 3-1 nederlagen tegen Heracles en De Graafschap. Maar als ik eens om mijn heen kijk in mijn huidige verblijfplaats, daar weten ze pas echt wat verliezen is. Wat zeg ik: misschien moet je je wel veel meer zorgen gaan maken als je voor tientallen miljoenen inkoopt, (vermoedelijk) twaalf punten achter de kampioen eindigt en binnen één seizoen met 5-2, 4-1, 6-2 en 4-0 op de kloten krijgt!
5, waarin het niet slechter, maar alleen nog maar beter kan gaan. De A1 is kampioen en net als vorig jaar heet de tegenstander in de Kuip op speeldag 34 Roda JC. Op die zonnige dag in 2008, dat we blij waren dat het kutseizoen er bijna opzat. Wat was het allemaal weer tegengevallen, een lijdensweg geweest en wat zou het allemaal weer goed komen met een nieuwe trainer. En op die dag in juli zullen we weer roepen dat de Coolsingel in 2010 wél weer volstroomt. Natuurlijk, l’histoire se repète, toujours. Zeker bij Feyenoord.