Zowel Feyenoordliefhebbers als –haters zullen het met mij eens zijn: er is geen stadion in Nederland waar de aanwezigheid van het publiek duidelijker merkbaar is. Zelden zoveel geluid gehoord als zaterdagavond in De Kuip tegen FC Twente. De avond waarop Het Legioen zich als meest waardevolle publiek manifesteerde en zich kwalificeerde voor ‘De Twaalfde Man’-award van het seizoen 2008-09. Vijf argumenten voor in het juryrapport: 1. Niet alleen voor mij, maar voor iedereen is één van de mooiste momenten aan een Kuipbezoek de entree op de tribune. Bij het zien van het prachtige veld en knettervol bevolkte tribunes raak ik in een kleine extase.
2. Nog vier competitiewedstrijden en er is een einde gekomen aan de vijftigjarige Gerard carrière van verzorger Gerard Meijer. De man verdient wat mij betreft een standbeeld, zijn naam op het nieuwe stadion en de opbrengst van de supporterscollecte. Maar bovenal een straatnaam, als de Golden Earring er eentje heeft, dan moet Meijer er zeker één krijgen! Over een onvergetelijk afscheid hoeft de sympathieke clubman zich in elk geval geen zorgen te maken, gezien de extra ingelaste actie die zich een half uur voorafgaand aan de wedstrijd voltrekt: ode aan een levende legende.
3. De gehele eerste helft weggespeeld door een vlot combinerende tegenstander. Het gezang van Twentenaren uit Vak G, ondersteund door een trommel, is dominant. (OK, de supporters van Twente worden dit jaar tweede). Het thuispubliek kan slechts Henk Timmer verrot schelden als hij weer eens te vroeg in de lucht hangt bij een hoge bal. Om hem tien seconden later toe te juichen na een sublieme redding op een onhoudbaar schot.
4. De tweede helft is anders. Alsof er tijdens de rust ook intern beraad is geweest tussen de vijftigduizend toeschouwers. Met als uitkomst dat de thuisploeg er een mannetje bij krijgt. De volumeknop wordt opengedraaid en vanaf de tribunes is louter nog gefluit, geschreeuw en gescheld te horen. Een beproefd recept, dat vorig seizoen tegen een beter spelend Twente een overwinning tot gevolg had.
5. Gejuich, penalty voor Feyenoord. It’s a God’s Gift en De Kuip ontploft zoals alleen De Kuip kan ontploffen. Kleine explosies volgen enige minuten later bij de rode kaarten voor de Twentespelers. Ook mooi: de Olé ’s als Feyenoord in overtal de wedstrijd uittikt, of dat althans probeert te doen. Boosheid bij het onnodig gegeven tweede geel voor Gio en de handen ten hemel bij het eindsignaal. Slecht spelen en toch winnen: het zijn wat mij betreft de mooiste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten