Het had er alle schijn van dat de amateurvoetbalclub uit Hardenberg de naam van een chique hockeyvereniging had, maar uiteindelijk bleek het te gaan om een hele gewone HoutHakkersClub. Een avondje voor de televisie en het volgende valt op:
1) Waar zijn bijnaamnaamgenoot zijn seizoenskaart doormidden zaagt, doet de aanvoerder van HCC Hardenberg na twintig seconden hetzelfde met onze Luigi Bruins. Bij het eerste balcontact van de middenvelder zet Gerard Kocks de noppen van zijn gestrekte been vol op zijn linkerknie. Gevolg: een waarschijnlijk nog vollere ziekenboeg in Rotterdam-Zuid, een debuterende invaller en een televisiecommentator die de aanvoerder van de thuisploeg tot na de wedstrijd verbaal blijft achtervolgen. Kort gezegd is Leo Driessen het niet eens met de beslissing van de scheidsrechter om de dader te laten staan in plaats van hem met een rode kaart te bestraffen voor deze smerige overtreding (én de twee die volgen). Dat Leo hierin gelijk heeft doet nu even niet ter zake, maar dat hij 100 minuten vanuit zijn onderbuik praat doet wel degelijk afbreuk aan zijn integriteit als commentator. Het maakt het bilateraaltje tussen beide heren na afloop van het duel overigens tot zeer vermakelijke, want spannende televisie: Driessen eist excuses van de slager Kocks, die oogt als een gewetenloze TBS’er die volhardt in zijn onschuld.
2) De voor-, tussen- en nabeschouwing van Humberto Tan en John de Wolf. Amsterdamse arrogantie versus Schiedamse nuchterheid. Je kan ook zeggen: de plaats waar verbale onkunde elkaar tegenkomt. Waar Tan denkt het zonder autocue af te kunnen en het vooraf heeft over de duel, stapelt John het ene voetbaltrainerwoord op het andere, schuwt hij de clichés niet en blijkt hij moeite te hebben met tellen. Een x-aantal verdedigers, een x-aantal kansen en een x-aantal bussen: als televisiekijker was het maar moeilijk bij te houden.
3) Gertjan Verbeek is een mooie gek. Zijn hoogtepunt zat in zijn terugblik waarin hij de blessure van Bruins op onnavolgbare wijze beschreef. Trouwens trainer, als u dit leest, bent u voortaan wat voorzichtiger met een nieuw scheermesje!
1) Waar zijn bijnaamnaamgenoot zijn seizoenskaart doormidden zaagt, doet de aanvoerder van HCC Hardenberg na twintig seconden hetzelfde met onze Luigi Bruins. Bij het eerste balcontact van de middenvelder zet Gerard Kocks de noppen van zijn gestrekte been vol op zijn linkerknie. Gevolg: een waarschijnlijk nog vollere ziekenboeg in Rotterdam-Zuid, een debuterende invaller en een televisiecommentator die de aanvoerder van de thuisploeg tot na de wedstrijd verbaal blijft achtervolgen. Kort gezegd is Leo Driessen het niet eens met de beslissing van de scheidsrechter om de dader te laten staan in plaats van hem met een rode kaart te bestraffen voor deze smerige overtreding (én de twee die volgen). Dat Leo hierin gelijk heeft doet nu even niet ter zake, maar dat hij 100 minuten vanuit zijn onderbuik praat doet wel degelijk afbreuk aan zijn integriteit als commentator. Het maakt het bilateraaltje tussen beide heren na afloop van het duel overigens tot zeer vermakelijke, want spannende televisie: Driessen eist excuses van de slager Kocks, die oogt als een gewetenloze TBS’er die volhardt in zijn onschuld.2) De voor-, tussen- en nabeschouwing van Humberto Tan en John de Wolf. Amsterdamse arrogantie versus Schiedamse nuchterheid. Je kan ook zeggen: de plaats waar verbale onkunde elkaar tegenkomt. Waar Tan denkt het zonder autocue af te kunnen en het vooraf heeft over de duel, stapelt John het ene voetbaltrainerwoord op het andere, schuwt hij de clichés niet en blijkt hij moeite te hebben met tellen. Een x-aantal verdedigers, een x-aantal kansen en een x-aantal bussen: als televisiekijker was het maar moeilijk bij te houden.
3) Gertjan Verbeek is een mooie gek. Zijn hoogtepunt zat in zijn terugblik waarin hij de blessure van Bruins op onnavolgbare wijze beschreef. Trouwens trainer, als u dit leest, bent u voortaan wat voorzichtiger met een nieuw scheermesje!
4) Van de nood een deugd, van de jeugd hebben en dus ook de toekomst. Inderdaad, we hebben goud in handen! De ouderwetse kweekvijver waar ze bij Sparta en ajax altijd de mond van vol hebben gehad, staat nu bij Feyenoord op het veld. Vier A-junioren van achttien jaren jong denderden in de tweede helft door om de stand op het Emmense scorebord een dragelijk aanzien te geven. Dit overigens na de prachtige dertig-plus combinatie De Cler-Makaay die de 1-2 betekende.
5) De persoonlijke noot: Beste Louis Pedro, wat heb je een mooie naam en wat waren je twee doelpunten mooi! Toch raar te bedenken dat je die helemaal niet gemaakt had als die rare man van de tegenpartij er niet was geweest. Want dan had je die invalbeurt pas na zeventig minuten gemaakt als de wedstrijd allang gespeeld was. Het kan verkeren. Yo Luigi, word maar snel weer beter, ik vond je loting geweldig! Heerenveen thuis, ik zeg 3-1. Na verlenging, ook goed!
5) De persoonlijke noot: Beste Louis Pedro, wat heb je een mooie naam en wat waren je twee doelpunten mooi! Toch raar te bedenken dat je die helemaal niet gemaakt had als die rare man van de tegenpartij er niet was geweest. Want dan had je die invalbeurt pas na zeventig minuten gemaakt als de wedstrijd allang gespeeld was. Het kan verkeren. Yo Luigi, word maar snel weer beter, ik vond je loting geweldig! Heerenveen thuis, ik zeg 3-1. Na verlenging, ook goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten